Gisteren bezocht je me nog als een
turbulente chaos van uit mijn ziel
geschraapte woorden die
vrijmoedig in een wilde werveling
rondstuivend neerdaalden.

Vele uren worstel ik om ze later
liefdevol te schikken tegen
naast of onder elkaar en om je
ongewervelde zinnen samen
te persen en in te dikken.

Tot een extractie van woorddruppels
in kleurrijke tinten uitgevloeid op
papier die zich daar drogend
verdichten en als alle gaten zijn
gevuld ben je toch weer gedicht.

Liefs, Willem