Eerst in halfduister onwennig de eigenlijk misplaatste
maar nooit uitgesproken vraag: Wat doe ik hier?

Bij het vierde biertje volgt verdoving en vervoering
door de trilling van de grote trom die dwingend

een bonte zee felle kleuren aanvuurt samen
met de bombardon, die gezellige bruine beer.

Daarboven schallen en schetteren klarinetten en
trompetten de uit onze vrolijke jeugd bekende

simpele melodieën die dreunend het deinende
volk zotte teksten uit bezwete kelen laten persen.

Kleurige lichtstralen zwiepen ritmisch strakke banen
over de dansende, glanzende, door extase overgenomen,

stampende vaste massa en in die turbulente
mallemolen ben ik, o zoete roes, weer thuis!

En zij…? Zij zijn van ons en wij zijn van hun.
Kom… we vatten er nog een!